Er komt een dag dat ik besluit:
geen schaamte om mijn kleren uit,
jouw handen toelaat op mijn huid,
al weet ik nog niet wie jij bent.

Voorlopig schaam ik mij nog door.
Twee blote lijven vind ik goor.
omdat ik nog bij niemand hoor
die 't mijne al van buiten kent.

Hoe diep gaat liefde, is de vraag.
Hoe ver voorbij de randen?
Tot in mijn ingewanden?
Tot hart en lymfeklieren?
Tot botten, pezen, spieren?
Hou jij ook van mijn nieren?
Of gaat de liefde toch misschien
alleen tot wat het oog kan zien?

Stel dat ik door een ongeval
mijn lichaam niet meer voelen zal,
aai jij dat lichaam dan nog wel?
Of stopt de liefde bliksemsnel?

Hoe diep gaat liefde, is de vraag.
Hoe ver voorbij de randen?
Tot in mijn ingewanden?
Tot hart en lymfeklieren?
Tot botten, pezen, spieren?
Hou jij ook van mijn nieren?
Of gaat het om de schone schijn?

Stel dat ik door een ongeluk
mijn been verlies en loop met kruk,
kus jij die kruk dan of dat been?
Of stopt de liefde dan meteen?


Overgenomen uit: Van Alphen tot Zonderland, De Nederlandse kinderpoëzie van alle tijden verzameld door Anne de Vries. Amsterdam: Querido 2000.

Alleen liefde houdt stand
maar wat is liefde?

niet die voor ik
die voor ik in jou
dat heet maar zo
dat is liefde alleen gebleven
leeg stro dat verbrandt -

niet die voor mooi
die voor rood voor blauw
dat schijnt maar zo
koud vuur is dat
sneller dovende nog dan de kleuren -

maar liefde als ja
maar liefde als trouw
dwars door het nee van uit elkander scheuren
die houdt langer stand
die is meer dan een droom
presentie des Heren is in haar brand
vlammen die niet verteren
ontmoeten waarin men woont
een geworteld tehuis -
o wonderlijk nest in de boom van het kruis


Overgenomen uit: Alleen liefde houdt stand, gedichten over huwelijk, liefde en trouw, Kampen: Kok 2003.

Zul je voorzichtig zijn?

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis.

Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet.
Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een ze van tijd.

Zul je voorzichtig zijn?


Overgenomen uit: Geen dag zonder liefde: honderd jaar Nederlandse liefdespoëzie uit Noord en Zuid, Amsterdam: De Bezige Bij 1994.

Ik heb je lief zoals je soms
gelijk een gouden zomerdag bent
nee nee nee
ik heb je lief zoals je bent
nee nee
ik heb je lief zoals
nee
ik heb je lief

Ik ben zo bang dat je strakjes verdwijnt,
vervaagt in mist en dan nooit meer verschijnt,
oplost in zonlicht of smelt in de regen,
ja, dat komt voor en wat doe je ertegen?
Wegvliegt door \'t raam als een heel domme vlinder,
hoge beloning voor Eerlijke Vinder.

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
en je bewaren, heel goed bewaren.
Dan zou ik je verzekeren voor anderhalf miljoen
en telkens zou ik eventjes het doosje opendoen
en dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren.
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij,
geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij.
Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
en dan telkens even kijken,
heel voorzichtig even kijken,
en dan telkens even kijken
en een zoen.

Je mag er eventjes uit, elke dag.
Zeker dat mag. Ja, een uurtje, dat mag.
Laten we zeggen: naar \'t Vondelpark, even,
alleen om de eendjes wat eten te geven.
Maar \'k hou je vast, ook tegen je zin
en na een uur ga je \'t doosje weer in.

Als je durft te geven
is liefde het
mooiste huis om in te wonen

je moet de ander vertrouwen
vrij laten
niet elkaars bezit willen zijn

het wortelt zich, de liefde aardt

het heeft te maken met de wil
dat de ander het goed heeft

de ander gunnen dat hij geniet

liefde is houden van de ander
zoals hij is en weten
dat ook jij mag zijn zoals je bent


Overgenomen uit: Alleen liefde houdt stand: gedichten over huwelijk, liefde en trouw, Kampen: Kok 2003.